De onderzoeks- en taxatiemogelijkheden van de fiscus zijn aanzienlijk uitgebreid door de bijbehorende termijnen

De onderzoeks- en taxatiemogelijkheden van de fiscus zijn aanzienlijk uitgebreid door de bijbehorende termijnen. Deze wijzigingen treden in werking vanaf aanslagjaar 2023, wat betekent dat ze van toepassing zijn op inkomstenjaren die beginnen op of na 1 januari 2022.

Verlengde Verjaringstermijnen

BTW

De verjaringstermijn voor BTW is verlengd van 3 jaar tot 4 jaar wanneer een aangifte niet of te laat wordt ingediend. Dit benadrukt het belang van tijdige indiening van documenten, aangezien een aangifte die slechts één dag te laat wordt ingediend, automatisch een extra jaar aan controletermijn met zich meebrengt.

Inkomstenbelasting

Voor de inkomstenbelasting (vennootschapsbelasting/personenbelasting) blijft de standaardtermijn van 3 jaar voor onderzoek en taxatie behouden bij tijdige indiening van de aangifte. Echter, als er geen of een laattijdige aangifte wordt ingediend, wordt deze termijn verlengd naar 4 jaar.

Een nieuwe termijn van 6 jaar wordt ingevoerd voor zogenoemde “semi-complexe aangiften,” zelfs als deze tijdig worden ingediend. De wetgever beschouwt een aangifte als semi-complex wanneer deze de volgende elementen bevat:

• Aangiften van belastingplichtigen die in het kader van verrekenprijzen een lokaal dossier en/of landenrapport moeten indienen.
• Aangiften met vrijstellingen, verzakingen of verminderingen inzake roerende voorheffing toegekend op basis van een dubbelbelastingverdrag, de Moeder-dochter Richtlijn of de Interest-Royalty-Richtlijn.
• Aangiften met betalingen aan belastingparadijzen.
• Aangiften die een verrekening van het forfaitaire gedeelte van buitenlandse belasting bij roerende voorheffing vragen op basis van een dubbelbelastingverdrag of Europese richtlijn.
• Aangiften van inkomsten die onder meldingsplichtige grensoverschrijdende constructies vallen in het kader van de DAC-6 en DAC-7 richtlijn.

Voor “complexe” aangiften geldt nu een termijn van 10 jaar, zonder dat er een frauduleus element aanwezig hoeft te zijn. Een aangifte wordt als complex beschouwd bij de volgende elementen:

• Hybride mismatches zoals gedefinieerd in artikel 2, §1, 16° van het Wetboek Inkomstenbelastingen.
• Niet-uitgekeerde winst voortkomend uit een kunstmatige constructie (CFC-wetgeving, artikel 185/2 van het Wetboek Inkomstenbelastingen).
• Aangiften met melding van een juridische constructie in het buitenland (artikel 307, §1/1 van het Wetboek Inkomstenbelastingen).

Deze laatste bepaling is vooral van belang voor de personenbelasting, waar dergelijke meldingen vaak onbewust worden vergeten.

Uitzonderingen en Fraude

Indien de aanslag enkel betrekking heeft op bepaalde verworpen uitgaven, zoals autokosten, restaurantkosten en sociale voordelen, gelden de verlengde termijnen van 6 en 10 jaar niet.

Bij fraude worden de termijnen zowel voor de BTW als voor de inkomstenbelasting verlengd van 7 naar 10 jaar. Hierdoor moeten boekhouddocumenten nu gedurende 10 jaar bewaard worden, in plaats van de eerdere 7 jaar.

Compensaties en Bezwaar

Als compensatie is de termijn waarbinnen een belastingplichtige een bezwaarschrift tegen een aanslag kan indienen verlengd van 6 maanden tot een jaar.

Conclusie

Laattijdige indiening van aangiften kan grote gevolgen hebben, en ondernemingen met zelfs maar een gering internationaal aspect zullen vaak geconfronteerd worden met een onderzoeks- en aanslagtermijn van 6 jaar. Het is daarom cruciaal om aangiften tijdig en nauwkeurig in te dienen om de verlengde controletermijnen te vermijden.